Έναυσμα σε κάθε κύκλο δουλειάς του Ανδρέα Κοντέλλη αποτελούν βιώματα και προσωπικές εμπειρίες που μετουσιώνονται σε εικαστική δημιουργία και ξεφεύγοντας από τη σφαίρα του ατομικού αποκτούν μια οικουμενική διάσταση.
Στην τωρινή του έκθεση, που παρουσιάζεται στην αίθουσα τέχνης «Μεταμόρφωση» (Χρυσοστόμου Σμύρνης 12, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310-264365) με τίτλο «Μνήμες», επιχειρεί μια σύντομη αναδρομή στη ζωή και την ατμόσφαιρα του παλιού του εργαστηρίου.
Φιλικά πρόσωπα, μοντέλα, εικόνες και καταστάσεις ανασύρονται επιλεκτικά από το πρόσφατο παρελθόν και αποτυπώνονται στον καμβά, ενώ άλλα χάνονται στη λήθη του χρόνου. Ο ίδιος επεξηγεί: «Κλείνοντας τον κύκλο του παλιού εργαστηρίου ανατρέχω σε εικόνες, αποφεύγοντας να αποτιμήσω μια μακρά περίοδο με το συνακόλουθο ψυχικό βάρος. Η ανάσυρση δεν αποτελεί το σύνολο της μνήμης των τελευταίων χρόνων. Ο συνδετικός κρίκος αυτών των εικόνων είναι ο παρελθών χρόνος. Οι εικόνες συνέβησαν, δεν υφίστανται τώρα κι εγώ τις ανακαλώ». Διάχυτο είναι το αίσθημα της νοσταλγίας, καθώς, όπως αναφέρει, «η ανάμνηση είναι αναπόφευκτα μελαγχολική όσο ευχάριστα συναισθήματα κι αν προκαλεί». Η συναισθηματική του φόρτιση υποβάλλεται και από την εξπρεσιονιστική χρήση του χρώματος και τις γρήγορες, δυναμικά δοσμένες, πινελιές που δονούν τη ζωγραφική επιφάνεια. Στα έργα συχνά απεικονίζονται αποσπασματικά οι τοίχοι του εργαστηρίου του, όπου βρίσκονται διάφορες συνθέσεις, τελειωμένες και μη, δημιουργώντας ένα κολάζ από πίνακες μέσα στον ίδιο τον πίνακα. Έτσι, η ίδια εικόνα λειτουργεί ως ένα ολοκληρωμένο ζωγραφικό έργο, που επιτρέπει, όμως, ταυτόχρονα στο θεατή, μέσα από ένα παιχνίδι ψευδαισθήσεων, να δει την εικαστική δημιουργία εν τη γενέσει της στο εργαστήρι του καλλιτέχνη. Κεντρικό θέμα αποτελεί η γυναικεία φιγούρα, συνεχίζοντας, έτσι, τη μακρά ενασχόληση του Κοντέλλη με την ανθρώπινη μορφή. Έντονα ερωτικές και αισθησιακές, οι γυναίκες του άλλοτε ποζάρουν και άλλοτε αποτυπώνονται σε στιγμιότυπα από την καθημερινότητά τους. Η αποσπασματική τους απόδοση εντείνει τον διάχυτο ερωτισμό που αποπνέουν, καθώς ερεθίζουν τη φαντασία του θεατή, προκαλώντας τον να ανασυνθέσει ο ίδιος το όλον. Ο Κοντέλλης και σε αυτή του τη δουλειά κατορθώνει να μετατρέψει προσωπικές του εμπειρίες και βιώματα σε τέχνη και να δημιουργήσει ζωγραφική που πάλλεται από συναίσθημα και προσφέρει απλόχερα αισθητική απόλαυση.
Μάιος 2007
